Be a woman!

Obecnie jest na topie temat gender, kiedyś było głośno na temat parytetów dla kobiet w polityce, słowem cały czas dzieje się coś, co ma nam, kobietom ułatwić życie i sprawić, że będziemy funkcjonować i będą nas oceniać na równi z mężczyznami. Otóż jeszcze przez kilka lat tak nie będzie i nie ma to nic wspólnego z ruchem feministycznym ani poprawnością polityczną, tylko ze zwykłą świadomością ludzi. W naszych głowach po prostu siedzi obraz kobiety, jako tej lepszej, milszej, bardziej taktownej od mężczyzny i mimo że wolno nam to, co mężczyzną, no bo przecież nikt nie zabrania nam pracować w kopalniach, czy głosić rewolucyjnych poglądów, to i tak zawsze będzie to inaczej odbierane niż ze strony przedstawicieli płci przeciwnej.



Miałam ostatnio okazję przeczytać w marcowym numerze Wysokich Obcasach wywiad z Karoliną Korwin-Piotrowską, dziennikarką, prowadzącą razem z Tomaszem Kinem „Magiel Towarzyski”. Karolina jasno mówi, że ostro się jej dostaję za krytykę celebrytów, bez ogródek wyznaje, że np. Wiśniewski nazywa ją „głupią cipą”, a to tylko jeden z przykładów, czy gdyby była mężczyzną miałaby łatwiej?

Oczywiście! Wystarczy spojrzeć na Wojewódzkiego albo Majewskiego, każdy z nich robi to samo co Korwin-Piotrowska , a mimo wszystko mają na to jakieś ciche, społeczne przyzwolenie, Karolinę łatwiej zaatakować, bo jest kobietą, a nam nie przystoi. Krytykować kogoś głośno, jeszcze gorzej wyśmiewać się z jego głupoty, przecież nie tak wychowuje się dziewczynki. Powinnyśmy być taktowne i dobrze wychowane, a nie głośno mówić co my na jakiś temat myślimy. Dobrze wiem, zresztą chyba przyznacie mi racje, że taki stereotyp cały czas funkcjonuje, na szczęście czasy i mentalność ludzi powoli, jednak się zmieniają i za kilka-naście lat( taką nadzieją żyję) każda kobieta będzie mogła kogoś skrytykować, jeżeli ma na to ochotę, wyrazić swoje zdanie głośno i wyraźnie, niech odbije się echem i nie zostanie za to oblana wiadrem pomyj, jak to jest z Karoliną Korwin-Piotrowską.

Ja Karolinę bardzo lubię, za szczerość, cięty język, słowem za cały charakterek, kiedyś, jak miałam czas „Magiel towarzyski” z chęcią oglądałam, słuchając bezkompromisowych opinii prowadzących i doprawdy nie rozumiem całej tej nienawiści do dziennikarki i na tym zakończę moje słowo na wtorek. Idźcie z Bogiem.

PS. Tak właściwie to na tym nie skończę, tylko dodam kilka słów na temat stylizacji, kolory tradycyjne ostatnio u mnie, czyli b&w, w wydaniu mieszanym, czyli bluza z eleganckiej mieszanki bawełny z wiskozą, botki na obcasie i dresy. Całość, ze względu na fatalną pogodę przyprawiałam klasycznym, czarnym płaszczem. Zestaw ten powstał w mojej głowie dobre kilka miesięcy temu, jednak doszedł do skutku dopiero nie dawno, za sprawą mojego idealnego dresu, który zobaczycie jeszcze w kilku postach na pewno:) Enyoj!