torn in of tails

Niby wiosna, niby dni są coraz dłuższe, jednak nie na tyle długie, aby pozałatwiać wszystko to, co chcę, wiszę na kompie do 2, po kilku takich wieczorach (?) usypiam razem z Tymonem, w pełnym rynsztunku (czytaj ubraniu) bo stwierdziłam, że jak już pójdzie spać, to jeszcze coś tam zrobię i nie przebrałam się w piżamę.

Pogoda w kratkę i mój nastrój też, chociaż coraz częściej chodzę tak wkurzona, że chyba nikt nie może ze mną wytrzymać, cały czas obiecuję sobie, że następny tydzień będzie lepszy, że wtedy wszystko załatwię i będę miała wolny weekend, ta...marzenia. Rozdarta między pracą, dzieckiem i karkołomnymi próbami utrzymania domu w skrajnym porządku, nie wspominając już o zaniedbanym EM, powoli zbliżam się do emocjonalnego i nerwowego upadku.

Jednak nie łamie to moich resztek optymizmu, kiedyś w końcu przyjdzie ten lepszy tydzień:) Póki co wyrabiam się ze wszystkim, kosztem własnego wolnego czasu (a na prawdę już zaczynam zapominać co to takiego) i własnego przemęczenia, no cóż, nie takie rzeczy ludzie przeżyli:) W takim chwiejnym humorze witaj wiosno!

Stylizacja w moim kolorze ponad wszystkie, czyli total black, czarną bluzkę o kroju t-shirtu zestawiłam z moim idealnym dresem z New Yorkera, który już widziałyście, do tego klasyczne czarne szpilki i trochę srebrnej biżuterii.