Happy ester

Witajcie!

Święta za pasem, pół mojego domu jest na nie gotowa (efekt pucowania mieszkania z EM wczoraj do 2.30 w nocy) kuchnia i łazienka toną w delikatnym nieładzie. Leżę z synkiem na łóżku i nie mam zamiaru zabierać się do sprzątania. Na pewno nie dziś.

Leże sobie tak i zastanawiam się nad tradycją świąt, nie chodzi mi o tradycje, jako święto chrześcijańskie, ponieważ do kościoła nie chodzę i nie zamierzam wywodzić się na ten temat.

Jednak czym dla nas są święta? Dla mnie przez wiele lat święta oznaczały dwa trzy dni generalnych porządków, zalataną mamę, która robiła sto rzeczy na raz, zawsze dopinając wszystko na ostatni guzik:) Dziś, czasami zastanawiałam się jak, jej się to udawało.

Jednak od kilku lat, święta to dla mnie spotkanie z rodziną. Jakaś kawka, dobre ciasto i dwa długie popołudnia.

Myślę, że trochę przełamuje polski stereotyp świętowania, zarówno ja, jak i eM nie mamy w zwyczaju gotowania tony jedzenia, a potem kosztowania jej, by po świętach nie móc się ruszyć. Mam nadzieję, że wy też to odpuszczacie, tak wiem, boczek babci jest pycha, ale pochłanianie go przez pół dnia, a potem poprawka z bigosu to hard core dla żołądka:/

W zasadzie święta nie mają dla mnie duchowego wymiaru, gdyby nie te spotkania z rodziną, nie miałyby chyba żadnego, dwa dni wolnego na naładowanie baterii i tyle. W zasadzie jakoś tak nie pałam do nich sympatią, wiem, jestem inna, ale po prostu już dawno się do nich zraziłam. Uważam, że święta mają dla nas coraz bardziej konsumpcyjny charakter, myślę, że zapominamy w nich o czymś ważnym.

Jednak interesuje mnie to, jak wy spędzacie święta? Czym one są dla was, co czyni ten czas niezwykłym? Czy jest taki, tylko dlatego, że takim go nazwano?

Dziś prezentuje wam piękny, tweedowy płaszcz, w kolorze różu (tak jest mój, wiem, że możecie być zdziwieni, ponieważ ja bardzo rzadko prezentuje róż) który kupiłam chyba z cztery lata temu i jakoś o nim zapomniałam, tej wiosny przeżywa swój renesans. Połączyłam go z pudrowym swetrem, boyfriendami, beanie, szpilkami i czarną torebką, moja klasyka.