Spódnica na 11 sposobów - nr 9 - minimalistycznie

Nigdy nie chciałabym być żoną prezydenta.

Przeglądając posty na Facebooka zatrzymałam oko na wpisie Harpers Bazaar, przedstawiającym, jak zawsze fantastycznie ubraną Michelle Obamę, pomyślałam sobie, zresztą nie tylko o niej, ale i o wszystkich pierwszych damach, że w gruncie rzeczy to mają przerąbane. Dlaczego?

Otóż każda modowa wpadka żony prezydenta, zostanie zaraz głośno skomentowana w mediach, no i w przypadku osoby takiej z góry odpadają wszelkie eksperymenty modowe i stylistyczne poszukiwania (o rety!), bo czy wyobrażacie sobie pierwszą damę w workerach, albo dresie? Ja nie, takie rzeczy żonie prezydenta po prostu nie przystoją. Słowem, zawsze trzeba wyglądać elegancko, taktownie i stosownie do sytuacji. U mnie znaczyłoby to między innymi śmierć tego bloga albo w najlepszym wypadku jego transformacje w zupełnie inny.

Po drugie żona prezydenta ma, jak przynajmniej mniemam, ograniczoną możliwość wygłaszania własnych opinii, zwłaszcza jeżeli takowe mogłyby mieć zły wpływ na karierę i opinię jej męża. Zresztą u pierwszej damy nie ma mowy o wygłaszaniu jakichś szokujących lub po prostu niewygodnych poglądów. W moim przypadku doprowadziłoby mnie to do szału, bo często zajmuję stanowisko, które sprawia, że ludzie patrzą na mnie krzywo, moi znajomi już się do tego przyzwyczaili i zaciekle ze mną w takich sytuacjach polemizują, jednak osoby bardziej postronne pewnie są zdziwione lub zbulwersowane, zależy, jaki temat poruszę. Taka już jestem, mam swoje zdanie i nie mam problemów z jego powiedzeniem głośno , depcząc mocno wszelki konformizm.

Najważniejszym powodem, dla którego nigdy, przenigdy nie chciałabym być zoną prezydenta, to fakt, ze jest ona głównie żoną swojego męża, a dopiero potem sobą. Ja niestety, a może i stety mam zbyt dominującą osobowość i nie lubię chować się w czyimś cieniu, na pierwszym miejscu jestem ja, potem etykietki, jakie ktoś może chcieć mi przykleić.

Pomimo wszelkiego splendoru, sławy i dumy z faktu, że mąż pełni najważniejszą funkcję w państwie, dostrzegam bardzo mało plusów bycia pierwszą damą, i za nic nie mam aspiracji, aby do zaszczytnego grona elokwentnych, eleganckich i zawsze doskonale ubranych pań/dam dołączyć.

W sobotni wieczór prezentuje jedną z ostatnich stylizacji z biało- czarną spódnicą w roli głównej, tym razem minimalistycznie, czarna bluzka o kroju t-shirtu, buty na wyższej podeście i zdjęcia robione w biegu, a właściwie w podskokach:)
Miłego weekendu kochani!